Əvvəl əsgər yoldaşını öldürdü, sonra da arvadını vurdu...

“Təzəgülün yerinə onun bacıları polisə şikayət etmişdi”.

Bakı Ağır Cinayətlər Məhkəməsində Ağdam rayon sakini, 1973-cü il təvəllüdlü Xanlar Hacıyevin cinayət işi üzrə məhkəmə prosesi keçirilir.

Oxu.Az Virtualaz.org-a istinadən xəbər verir ki, təqsirləndirilən Xanlar Hacıyev 3 oktyabr, 2014-cü ildə Bakı şəhəri, Nəsimi rayonu, M.Cəlal küçəsi 2a, mənzil 26-da həyat yoldaşı Təzəgül Hacıyevaya bıçaqla çoxsaylı zərbələr endirib.

Qadının çoxlu qan itirdiyini, huşsuz vəziyyətdə olduğunu görən Xanlar Hacıyev onun öləcəyini zənn edərək evdən çıxıb.

Yaralı yaxınlarının köməkliyi ilə Kliniki Tibbi Mərkəzə çatdırılıb, onun həyatını xilas etmək mümkün olub.

Törətdiyi cinayət əməlinə görə Xanlar Hacıyevə Cinayət Məcəlləsinin 29,120.3.4-cü (ölümə cəhd) maddəsi ilə ittiham irəli sürülüb.

Təqsirləndirilən şəxs qismində dindirilən Xanlar Hacıyev ona elan olunmuş ittihamla özünü təqsirli bilməyib. O, ifadəsində Ağdam rayonundan məcburi köçkün olduqlarını, ailə üzvləri ilə birlikdə Ağdam rayonunun Baharlı qəsəbəsində məskunlaşdıqlarını göstərib.

X.Hacıyev elə ilk cinayətini də məhz həmin illərdə törətdiyini etiraf edib. Belə ki, 1993-cü ildə Ağdamda hərbi xidmətdə olarkən bir əsgəri avtomatla güllələyən X.Hacıyev Qarabağ Qarnizon Məhkəməsinin 1994-cü il tarixli hökmü ilə 15 il müddətinə azadlıqdan məhrum edilib. 2007-ci ilin mart ayında isə cəzaçəkmə rejimi dəyişdirilərək məntəqə tipli cəzaçəkmə müəssisəsinə keçirilib.

X.Hacıyevin ifadəsinə görə, o, həbsxanadan çıxandan sonra Baharlı qəsəbəsində yaşayan qonşusu Təzəgüllə tanış olub və onlar ailə qurublar. Amma bu evliliyə nə onun, nə də Təzəgülün qohumları razılıq verməyib: “Təzəgülün ailəsi mənim əvvəllər məhkumluq həyatı yaşamağıma, mənim qohumlarım isə Təzəgülün məndən 10 yaş böyük olmasına görə bu evliliyə narazılıq edirdilər. O vaxtlar Təzəgül dövlət dövlət tərəfindən ona verilmiş evdə yaşayırdı. Evləndikdən sonra mən də onun evinə köçüb orada yaşadım.

Təzəgüllə problemim olmasa da bacıları Arzu və Vəsilə ilə bir neçə dəfə mübahisəmiz düşmüşdü. Onların hər ikisi ailə işlərimizə müdaxilə edir, Təzəgülü mənim üstümə qaldırımağa çalışırdılar. 2014-cü ilin avqust ayında 4-cü mikrorayonda kirayə ev tutdum və Təzəgüllə köçüb orada yaşadıq. Sentyabrın əvvəlləri qardaşım qızının toy ərəfəsi idi. Anam və bacımla birgə üzük almağa getmişdik. Üzüyü onsuz aldığıma görə Təzəgül deyinməyə başladı. Hətta rayona gedəndə yolda mübahisəmiz düşdü. Onu şillə ilə vurduğuma görə evdən çıxıb getdi. Həmin gün axşam Ağdam Rayon Polis Şöbəsindən zəng vurub Təzəgülün döyülməsi ilə bağlı şikayət daxil olduğunu bildirdilər.

Amma polis şöbəsində Təzəgül heç bir şikayətinin olmadığını dedi. Mənə belə gəldi ki, Təzəgülün yerinə onun bacıları polisə şikayət etmişdi”.

Təqsirləndirilən şəxs ifadəsində həmin hadisədən sonra Bakıya getmədiyini və həyat yoldaşı ilə əlaqə saxlamadığını göstərib: “Həm ona, həm də bacılarına acıqlı idim. Təzəgülün özünə də dedim ki, əgər şəhərə qayıldanda mənimlə qalmayacaqsa, boşanacağam. Hadisədən bir gün öncə Ağdamdan Bakıya gəldim. Kirayə yaşadığımız mənzilə gəlib qapını açmaq istədikdə qapının arxadan zəncirlə bağlı olduğunu gördüm. Qapını üzümə Təzəgülün bacısı qızı Səmayə açdı. Təzəgül yataq otağından çıxıb məni gördü, heç nə deməyib yenidən otağa qayıtdı.

Bir kənarda oturub siqaret çəkirdim. Səmayənin yatmağa hazırlaşdığını görüb ondan Təzəgülü çağırmasını, mənə yorğan-döşək gətirməsini xahiş etdim. Təzəgül gələndə ondan bacılarının niyə ev yıxmağa çalışdıqlarını soruşdum. Ağdamdakı hadisəni müzakirə etməyə başladıq. O, aqressiz danışır, məni günahkar çıxarmağa çalışırdı. Mübahisə zamanı gəlişimin səbəbini açıqladım, yaşadığımız evin kirayə olduğunu, ona heç bir pul ödəmədiyimi dedikdə kobud cavab verdi, rəhmətə getmiş atamı söydü. Əsəbi halda ayağa qalxıb saçından yapışdım. Stolun üstündən götürdüyüm bıçaqla bir neçə zərbə vurdum.

Həmin vaxt Təzəgül günahsız olduğunu, bacılarının onu qızışdırdığını, onu bağışlamasını və həkim çağırmasını istədi. Yazığım gəldi, kömək edəcəyimi dedim. Evdən çıxanda qapını möhkəm çırpdım ki, baldızımın bizdə olan qızı yuxudan oyanıb həkim çağırsın.

Təzəgülə xüsusi əzablar və ağrılar verən hərəkətlər etməmişəm. Sadəcə məni təhqir etməsindən əsəbiləşib vurmuşam. Onu öldürməyimə mane olan heç bir şey olmayıb. Hadisədən sonra Ağdam rayonuna gedərək polisə könüllü təslim oldum”.

Zərərçəkmiş şəxs qismində dindirilən Təzəgül Hacıyeva ifadəsində 1993-cü ildən Ağdam rayonundan qaçqın düşdüklərini, həmin vaxtdan ailə üzvləri ilə Bakı şəhərinə köçdüklərini, o isə Baharlı qəsəbəsində qalıb orada yaşadığını, həyat yoldaşı Xanlar Hacıyevlə qonşu olduqlarını göstərib: “Məcburi köçkün olduğuma görə 2007-ci ildə dövlət tərəfindən mənə ev verildi. Həmin evdə tək yaşayırdım. Xanları qonşu kimi tanımışam, həbsxanadan təzə qayıtmışdı. Münasibətimiz yarandı, ailə üzvlərim razı olmasalar da evləndik. Normal yaşayırdıq, heç bir problemimiz yox idi. Lakin 2012-ci ildən etibarən Xanlar müalicə ilə bağlı İrana gedib-gəldikdən sonra dəyişməyə başladı. İrandan satmaq üçün paltar və ev əşyaları gətirib Baharlı qəsəbəsində mənə məxsus mağazada satırdıq.

Gətirilən mallarla Xanların bu səviyyədə varlanması mümkün olmasa da əvvəl buna çox da fikir vermirdim. Xanlar özünə bahalı maşın, evi təmir etdirmək üçün daş almışdı. Axır vaxtlar isə İrana tək gedir, məni özü ilə aparmırdı. Ötən ilin əvvəllərində tez-tez Bakıya gedir, qardaş-bacılarının evində qalırdı.

Avqust ayında zəng vurub ev aldığını dedi və Bakıya gəlməyimi xahiş etdi. Bakıya gəlib Xanlarla görüşdüm. O, məni 4-cü mikrorayonda bir mənzilə aparıb həmin ev üçün ilkin olaraq 50 min manat verdiyini, yerdə qalan məbləği isə hissə-hissə verəcəyini dedi”.

Zərərçəkmiş ifadəsində son vaxtlar həyat yoldaşının qaranlıq işlərlə məşğul olmasından şübhələndiyini göstərib: “Bundan sonra Xanlarla köçüb həmin evdə yaşadıq. Hətta bacılarım, qardaşım da təzə evə qonaqlığa gəlib bizi təbrik etdilər. Sonradan bildim ki, Xanlar qardaşımdan 50 min manat borc pul alıbmış.

İstər Ağdamda, istərsə də Bakıda bir yerdə yaşadığımız müddətdə Xanların cibində həmişə külli miqdarda pul və qəhvəyi rəngdə sellofana bükülmüş maddə olurdu. Bu barədə soruşanda pulun başqasına məxsus olduğunu, bükülünün isə arı mumu olduğunu, mədəsi ağrıdığı üçün istifadə etdiyini deyirdi.

Xanların qaranlıq işlərlə məşğul olmasından şübhələnmişdim. Hətta bir dəfə dostu mənə zəng vurub Xanların ona külli miqdarda borcunun olduğunu, telefonu söndürdüyünü dedi. Evdəki qızıllarımı təklif etsəm də razılaşmadı, məbləğin böyük olduğunu bildirdi. Xanların narkotik satışı ilə məşğul olduğunu başa düşdüm. Ondan pis əməllərdən əl çəkməsini xahiş etdim. Həmin gün heç nə demədi. Ertəsi gün “sən mənim üzərimə çox gəlirsən” deyib məni döyməyə başladı. Əlindən çıxıb evdən qaçdım, taksi ilə Bakıya gəldim. Aldığım zədələrdən halım pisləşmişdi, evdəkilər həkim çağırmışdılar. Həkim də bu barədə Ağdam Rayon Polis Şöbəsinə məlumat vermişdi. Sonradan məsələ böyüməsin deyə şikayətdən imtina etdim və heç bir yoxlamadan keçmədim”.

Təzəgül Hacıyevanın ifadəsinə görə, hadisə baş verən gün Xanlar ona çoxsaylı xəsarətlər yetirib, həmin xəsarətlər nəticəsində iki dəfə əməliyyat olunub, uzun müddət xəstəxanada müalicə olunub. Bu səbəbdən zərərçəkmiş ona dəyən maddi və mənəvi ziyanla bağlı təqsirləndirilən şəxsə qarşı 53600 manat məbləğində mülki iddia qaldırıb: “Gecəyarısı bacım qızı məni yuxudan oyadıb Xanların gəldiyini dedi. Qonaq otağına keçəndə gördüm ki, Xanlar stulda oturub. Xanlara dedim ki, başıma niyə bu oyunları açdın. Ondan nəyə görə hər şeyi bu yerə gətirib çatdırdığını soruşdum. O isə mənə “öz günahındır, ağzını tuta bilmədin, bu cinayətdən sənin məlumatın olmamalı idi” dedi.

Xanlara bir daha pis əməllərindən əl çəkməyəcəyi təqdirdə polisə şikayət edəcəyimi dedim. Aramızda mübahisə yarandı. Xanlar saçımdan tutub məni özünə tərəf çəkdi, bıçaqla zərbələr endirməyə başladı. Zərbələr nəticəsində divana yıxıldım. Xanlar yenə əl çəkmir, ayağa qaldırıb vurmaqda davam edirdi. Ağrıların şiddətinə dözməyib məni buraxması üçün ona yalvardım. Lakin Xanlar əl çəkmir, bıçaqla vurur, ayaq üstə saxlayıb qanımın sürətlə axmasına tamaşa edir, bundan ləzzət alırdı. Halsızlaşdığımı görüb əlini boğaz nahiyəmə qoyub ölüb-ölmədiyimi yoxladı. Sonra çöl qapını çırpıb getdi.

O, gedəndən sonra zarıyıb Səmayəni çağırdım, sonra təkrar huşumu itirdim. Ayılanda gördüm ki, reanimasiyada aparata bağlanmış vəziyyətdəyəm”.

Məhkəmə prosesi iyulun 22-də davam edəcək.